Van hoog naar laag

Donderdag, 25 januari 2018 
Vandaag gaan we onze conditie testen! Ton neemt een snipper-/leesdag. 
Gisteren voelde Roos voelde zich gelukkig goed genoeg om een bezoekje te brengen aan resort ‘98 Acres’. Dat is al een stukje op weg naar Little Adams Peak, hier ‘Mini’ genoemd. Het resort blijkt een super-de-luxe variant van onze guesthouses, met kamers tussen 200 en 600 dollar per nacht en zelfs voorzien van een heliplatform.
Roos loopt een stukje mee richting Adam, vandaar is het nog maar een half uur klimwerk naar de top. Onderweg zien we Ella’s Rock van dichterbij. Die berg vergt nog wat meer klimvermogen. 
Vlak onder de top ontmoeten we de koe die we vier jaar geleden ook tegenkwamen. Hij herkent ons niet en draait zijn kop om. 

We waaien bijna van de top van de Little Adams Peak af (video). Er staat een Boeddhabeeld en een gedeeltelijke constructie van een stalletje, met een witte vlag. 
De terugweg is een stukje gemakkelijker, het zijn afwisselend stenen trappen en een smal weggetje. Beneden aangekomen zien we een theeplukster in een theeplantage. Na het universele wrijven tussen duim en wijsvinger komt ze gauw naar beneden om een paar biljetten aan te nemen. Later zien we haar lachend en naar ons wijzend een collega theeplukster vertellen over haar gelukje die dag. 
Terug in het centrum van Ella gaan we even langs een klein ‘antiek’winkeltje. Bert en Yvonne kopen beiden een kleinigheid van de eigenaar, die veel weet te vertellen van de herkomst ervan. Na de aankoop van een harembroek voor kille avonden is iedereen weer op het Ella’s Edge nest terug. ‘s Avonds boffen we met nog een vrij tafeltje in het Chill restaurant, dat ons van verschillende kanten is aanbevolen. Het is er enorm druk, op weg naar het toilet passeer je de keuken met wel 20 koks. 

Vrijdag, 26 januari 2018
Na het ontbijt nemen we afscheid van de hotelmanager en het personeel van Ella’s Edge Resort en vertrekken naar onze volgende en tevens laatste vakantiebestemming in Sri Lanka. Onze rit met de mini-van naar Tangalle aan de zuidkust is plusminus 145 kilometer, zo’n drie uur rijden. 
De eerste 35 kilometer zitten we nog in de bergen. En dus op bochtige wegen met bergen en dalen. Onderweg genieten we van het uitzicht, zoals rijstvelden en  plaatsjes waar we doorheen komen. De chauffeur maakt bij een winkeltje een tussenstop om een sigaretje te roken. Bert sluit zich graag bij hem aan. 
Voor een klant wordt met gewichten rode rijst afgewogen (video). Wij kopen een paar zakjes -blijkt later- zeer spicy chipito’s.
Dan vervolgen we onze weg en arriveren rond 13.30 uur op de plaats van bestemming: Nuga Eden Villa. Wij worden ontvangen met een welkomsdrankje, mierzoete limejuice, en een bloemstukje. Daarna worden we naar ons verblijf gebracht. In plaats van twee, krijgen we drie kamers toegewezen. De kamer is ook nog zonder bijbetalen, een aangename verrassing. 
Na ons te hebben geïnstalleerd verkennen Bert en Yvonne de omgeving van de baai. Achteraf een best pittige wandeling in het zand waar je diep in wegzakt. Yvonne op zoek naar krabben, en ja hoor, ze vindt best wel een grote, in een plasje tussen de rotsen. 
Aan het strand even een tussenstop met een drankje. Op de terugweg zien we een aantal vissersboten. Een van de vissers vertelt ons dat hij altijd om 22.00 uur uitvaart en de hele nacht blijft vissen. 
’s Avonds eten we in ons hotel. Nu we alle guesthouses hebben gehad kunnen we concluderen dat de maandenlange voorbereiding van de ‘Boss Lady’ en haar assistent Walter de moeite waard was; een complimentje!