Eka deka tunak 533 treden

De volgende dagen in Nuga Eden, Tangalle
Het is snik- maar dan ook snikheet. Klopt, we blijven Nederlanders, dus even lekker mopperen is ons niet vreemd…. We laten ons vertellen dat deze klamme hitte voor deze omgeving en de tijd van het jaar zelfs buitengewoon is. Ons gedeisd houden is dus het credo en we brengen veel tijd in de kamers door - lang leve de airco - of aan het zwembad. 
De zon komt hier uit zee op. Een bijzonder gezicht waarvoor Bert en Ton de eerste ochtend vroég uit hun bed komen. 

Tangalle is een levendig plaatsje. Ook hier gezellig verkeer (video) met de overal aanwezige honden. Aan weerskanten van de weg allemaal winkeltjes waar je werkelijk van alles kunt kopen: potten en pannen, rugtassen, schoenen en etenswaren. Daar kunnen we vanwege de aanwezige stoepen iets meer aandacht aan besteden. Nou ja,  vooral Yvonne dan. 

Op een half uurtje rijden ten noorden van Tangalle ligt de Mulkirigala Rock Temple. In een omgeving van rijstvelden en dorpjes een plotseling oprijzende rots. Het zijn zeven grotten met bijzondere Boeddhabeelden en prachtige muur- en plafondschilderingen. In de eerste zes een liggende Boeddha, in de laatste en bovenste is Boeddha overleden. Men denkt dat het geheel een eeuwenoud Boeddhistisch klooster was, gesticht rond 130 voor Christus. Het behoort tot een van de weinige overblijfselen uit het Kandy Kingdom. In 1747 gaf koning Keerthi Sri Rajasinghe vaklieden opdracht om de tempel te renoveren. 

De 533 treden naar de top, de meeste zijn van (ongelijke) stenen gemaakt, zijn redelijk goed te beklimmen. Ook omdat de tocht via een aantal terrassen voert. Bert en Yvonne bezoeken de Rock Temple aan het einde van de middag, als het naar verwachting wat minder warm is. De beelden en schilderingen zijn adembenemend. Dat geldt ook voor de hitte, maar vlak voor de top opgeven, dat niet! 

Net even anders - gebruiken in Sri Lanka
Van de wijze waarop Sri Lankanen instemmend schudden hebben we eerder door middel van een videootje een demonstratie gegeven. ‘Nee’ zeggen ze door heel kort met hun hoofd een schuine beweging omhoog te maken. Zo zijn er meer gebruiken die ons opvallen. Als het enigszins lukt of past, passen we ons graag aan; ‘s lands wijs, ‘s lands eer. Sommige daarvan hangen samen met de eenvoudige leefomstandigheden, andere komen voort uit geloof of traditie. 
Zo kopen veel Sri Lankanen slechts één sigaretje in de winkel. Bert is om die reden erg in trek, een shaggie is zó gebietst. 

Er wordt, zoals in veel Aziatische landen, met de (rechter)hand gegeten. In de authentieke Sri Lankaanse restaurants krijgen wij meestal een lepel en vork aangeboden. Soms in een servetje gewikkeld, soms in een (as)bak gevuld met water; ‘t kan maar schoon zijn. 

In elk restaurant(je) - soms ‘hotel’ genoemd- staat een wastafel waar je je handen kunt wassen. Deze schone gewoonte zien we ook terug in het kraantje met een slangetje en sproeikop dat aan de zijkant van elk toilet zit. Ideetje voor in Nederland, in plaats van die dure toiletten met ingebouwde sproeier, of de botol tjebok (fles water naast het toilet - Indische gewoonte)?   

Aan de andere kant zou de Sri Lankaanse overheid het land flink vooruit kunnen helpen door het instellen van vuilophaaldiensten. Overal aan de kant van de wegen, maar ook aan het strand en rondom de guesthouses ligt vuilnis. Geen vuilnisbak op straat te bekennen. Er worden dan ook veel fikkies gestookt. 

De mensen zijn zeer voorkomend en goed gemanierd. Als blanke vreemdeling krijg je van iedereen een lieve glimlach (vrouwen), een vriendelijk knikje of een vrolijk ‘hello’. En dan de gastvrijheid! Volkomen vreemde mensen vragen je mee naar hun huisje om je een glas thee aan te bieden, hartverwarmend. 
In veel gelegenheden, ook buiten de heilige gebouwen of ruimtes, is het zaak je schoenen/slippers uit te doen. De vloeren zijn meestal van tegels gemaakt, goed schoon te houden. 

Het onderhandelen over prijzen zal iedereen wel bekend zijn. Chauffeurs vragen meestal het dubbele van de gebruikelijke prijs en verwachten dat er wordt afgedongen. Iets dat Ton nog niet helemaal onder de knie heeft, hèm willen ze wel hun telefoonnummer geven….